مزه های زندگی

جزو ده نفر برتر پایه شون شده و اسمش رو روی بورد مدرسه و سامانه ی کازستج نوشتن و اینم کلی ذوق کرد و ازش عکس گرفت و واسه باباش و ماجونش و دایی ممرش فرستاد

خداروشکر دیگه روش نمیشد برای تعداد بیشتری بفرسته

میگم خب حالا واسه بابات چرا فرستادی شب میاد خونه و بهش میگی دیگه می فرمان خب می خوام دست خالی نیاد خونه 

میگه خب ؟ و همینجور زل می زنه بهم

میگم آفرین دخترم واقعا عالی بودی 

میگه می دونم من همیشه عالی هستم 

می خندم و میگم البته اولین بار هست جزو ده نفر شدی پس همیشه خوب بودی و الان عالی شدی 

میگه غیر از آفرین دیگه چی کار می خوای بکنی

میگم هیچی، همون آفرین دیگه 

میگه نمی خوای اون لیست اسامی ده نفر برتر که مدرسه منتشر کرده رو بزاری توی اینستاگرامت

میگم نخیر و غش می کنم از خنده آخه قیافه اش و لحن حرف زدنش یکجوریه که خنده ام می گیره 

میگه اااا پس چطور پسر جونت یکدونه ریاصی بیست شده بود گذاشتی

میگم کی؟ کجا؟

صفحه ام رو میاره و می بینم مربوط به پنج سال پیش هست اون پایین مایین های صفحه یک اس ام اس از طرف مشاورش بود که نوشته بود نمره پسر شما در آزمون ریاضی مهرماه بیست است و میانگین نمره ی ریاصی پایه 14.5 می باشد و منم از این اس ام اس عکس گرفتم و گذاشتم توی صفحه ی اینستاگرامم

 می خندم و میگم وااای مادر جان این. چجوری از اون ته پیدا کردی بعدم خب آخه وقتی میانگین چهارده هست، بیست گرفتن خیلی کار خاصی میشه و ادامه میدم البته منم جوگیر شدم حالا بیخیال من شو 

بابت این برتر شدن از باباش جایزه گرفت

هر روز هم بهم یادآوری کرد که برتر شده 

البته اینم یادآوری کرد که حالا هردفعه قرار نیست برتر بشه و همین یکبار هم کافیه :)))

پ. ن: دایی ممرش براش نوشته بود ازت توقع نداشتم دایی جان حالا تقلب کرده بودی و این وروجک هم جواب داده بود نخیر استعداد ذاتی ام هست که البته اصلن هم ارثی نیست

مهم نوشت : هرماه یک کارنامه از آزمون هایی که اون ماه برگزار شده میدن و ده نفر برتر رو هم اسامی شون رو  اعلام می کنن و ستی توی آذرماه جزو اون ده نفر بود