تا قبل از این کرونا، ستایش هیچ وقت موبایل نداشت. یکدونه موبایل قدیمی که فقط میشد باهاش زنگ زد و دیگه امکان متصل شدن به اینترنت رو نداشت و بهش داده بودیم که موقع تعطیلی کلاس زبان، بتونیم راحت پیداش کنیم
یکدونه تبلت داشت که گاهی باهاش بازی می کرد که اونم محدود بود چون وقتش با چیزهای دیگه پر بود. ولی با شروع کرونا دیگه همه ی قوانین خونه مون تغییر کرد و داشتن یک موبایل هوشمند جزو الزامات زندگی شد... خب علاوه بر کلاس های مدرسه که البته اونو با لپ تاپ میره ولی کلاس زبانش و موسیقی با واتساپ برگزار میشه و واسه فرستادن تکالیف هم از واتساپ استفاده می کنه. حتی برای ارتباط با دوستاش که دیگه نمی تونه بطور حقیقی ببینتشون هم با همین واتساپ باهاشون ارتباط داره و اینجوری شد که موبایل قدیمی خودم رو دادیم بهش و راستش من واقعا نگران بودم.... چون بنظر خودم هنوز سنش برای داشتن یک موبایل هوشمند و استفاده از دنیای عجیب مجازی زود بود البته که اولش یک کم چالش داشتیم ولی الان دیگه می دونه توی هر گروهی عضو نشه و هر پیامی رو بخصوص اگر از این مدل فورواردی ها باشه باور نکنه
یگ گروه با همکلاسی های مدرسه داره و یک گروه کوچکتر هم با دوستان صمیمی اش که باهم گاهی گپ میزنن و یا تصویری باهم حرف میزنن و حتی بازی می کنن
دیشب داشت برام از یک پیامی که دوستش فرستاده بود تعریف می کرد و می گفت نمی دونم چطوری همچین چیزی رو باور می کته و من هرچی میگم اینا چرند هست، گوش نمیده و منم گفتم اشکال نداره، تو مجبور نیستی بقیه رو قانع کنی ولی می تونی بگی با این حرف موافق نیستی یا باورش نمی کنی
چند روز پیشترها هم بهم گفت با اینکه به بچه های کلاس گفتم منو بدون اجازه ی خودم توی هر گروهی ادد نکنن ولی بازم گوش نمیدن و منو توی گروه هایی ادد می کنن که خیلی از اعضای گروه رو نمی شناسم، ولی خب خودم لفت میدم
موبایلش رو هر شب باهم چک می کنیم و گاهی به بعصی از پیام های فورواردی که توی گروه همکلاسی هاش هست می خندیم
خوشحالم که داره یاد می گیره چجوری توی دنیای مجازی بچرخه و هر حرفی رو باور نکنه حتی اینم یاد گرفته که هرچی گوگل میگه الزاما درست نیست، چیزی که خودم دیر یادش گرفتم
با نوه ی داییم که مشهد هست و یکسال از خودش کوچیکتره، هر روز یکساعت توی واتساپ باهم گپ میزنن و نقاشی می کشن و بازی می کنن... منچ بازی کردنشون خیلی بامزه هست.. یکی منچش رو باز می کته و مهره ها رو حرکت میده و اون یکی جای هردوتاشون تاس می اندازه :))
سلام عزیزدلم
میدونم اینا الزامات این روزهای کرونایی هست و براش گریزی نیست
میدونی که منم دور و برم از این کوچولوها دارم و میبینم این بازیها و این مدل درس خوندنها و ... را ... اما واقعا دلم براشون میسوزه... بخصوص وقتی اینطوری بازی میکنن....
من دلم کباب میشه وقتی اینجوری اسم و فامیل یا منچ بازی می کنن
یکدفعه که داشتن خاله بازی می کردن هر کی با عروسک خودش... خیلی گناه دارن طفلی ها
اوضاعی شده ها... بیچاره بچه ها
شما با چه سنی برای داشتن موبایل (طبیعتا تو شرایط نرمال) موافقید؟
و اینکه یه بار اگر اشتباه نکنم گفتید سپهر اینستا نداره، این میل خودش بوده یا اینکه قانون شما؟
من تصمیم داشتم دوسال دیگه برای ستی موبایل بگیرم
آره سپهر اینستاگرام نداره و خب البته که جزو قوانین بود و هم وقتش رو نداشت... تا قبل از این کرونا روزی یکساعت از موبایلش و دنیای مجازی استفاده می کرد... الان هم نداره چون خودش دوست نداره
سلام
نگرانی تون کاملا بجاست
بخصوص که خیلی از بچه‌ها توی استفاده از موبایل و کامپیوتر از والدینشون وارد ترند
اما اون منچ بازی شون خیلی باحال بود
سلام آقای دکتر
آره انگار کلا با این ژن استفاده از تکنولوژی بدنیا اومدن، از بس که سریع همه ی سوراخ و سنبه های موبایل رو پیدا می کنن
این موبایلی که دست ستی هست، سه سال دست من بوده و تازه الان با قابلیت هاش آشنا شدم و هردفعه با تعجب میگم وااا مگه موبایل من اینم داشت
منم خیلی موافق فضای مجازی نیستم ولی تو دنیای امروز گریزی ازش نیست.
ولی اینکه اینقدر خوب و کنترل شده ازش استفاده میکنه، واقعا خیلی خوبه.
پدر و مادر هم خودشون الگو هستن.
من خودم خیلی کتاب میخونم و بیشتر کتاب الکترونیکی هم هست. الان پسرم هر وقت گوشی دستم میبینه، فکر میکنه دارم کتاب میخونم حتی اگه اینستا گردی کنم. خخخخخخ این یه روشه دیگه
ولی من کتاب رو باید کتاب باشه تا بخونم و اینجوری توی موبایل نمی تونم
وای دلم رفت برای منچ بازی کردنشون خداااااا
چقدر برای بچه ها سخته این دوران
امیدوارم زودتر تموم بشه
منم امیدوارم زودتر این واکسن وارد ایران بشه و همگی راحت بشیم
باریکلا.کیف کردم
نمونه یه مادر مسئولیت پذیر
قربون شما
سلام
خدا رو شکر
من هم منچ میخوام.
تو وبلاگ نمیشه؟
منچ بزنیم?
از ستایش بپرسم، ببینم راه حلش برای منچ در وبلاگ چیه
سلام از الزامات دوران کروناست دنیای مجازی وگوشی دست بچه ها .آفرین چقدر خوب که درست استفاده میکنه ستی .یه دکتر روانشناسی چند سال قبل از اثر پروانه ای در مورد تکنولوژی واثرش روی بچه ها میگفت .کل مطلبش این بود که بچه های امروزی دیفالت فکتوری از نظر تکنولوژی و علم روز از نسل ما جلوترن.اینروزها که پسرم مدام چیزهایی از موبایل ولپ تاپ یادم میده که با چشمهای گرد تماشاش میکنم به گفته های اون آقای دکتر دارم ایمان میارم .
چه جالب گفتن اون دکتر رواتشناس
واقعا همینجوری هست
چه قدر سخته زندگی مجازی برای بچه ها ، من مدام به بچه های کوچک تر فکر میکنم که این استرس و معاشرت نکردن چه بلایی سر روحشون میاره ...
و چه قدر سخته کنترل فضای محازی برای بچه های کوچک ، خدا قوت
موافقم واقعا برای بچه های کوچیک سخت هست و توی سنی که احتیاج به ارتباط با همسالان و دویدن و بازی کردن دارن مجبورن توی آپارتمان های کوچیک بمونن
واقعا کار مامان هایی که بچه ی کوچیک دارن سخت هست و سرگرم کردنشون سخت تر هست
سلام خیلی خوبه که فرهنگ استفاده ازموبایل رو دارین یادش میدین.من با دخترم مشترک از موبایل استفاده میکنیم چون منم مثل شما احساس میکنم هنوز زوده ولی واقعا خیلی قابلیتهای موبایل رو بچه ها سریعتر ازما کشف میکنن
بچه ها استعداد عجیبی توی تکنولوژی دارن
نمیدونم چرا تو ذهن من ستایش همون دختر کوچولو مونده که میخواست کچل خوشکل بشه
ولی واقعا بزرگ شده
این مدل تعامل با فضای مجازی خیلی خوبه
ما پدر و مادرا یه فرصت محدودی برای اعتماد سازی و اجازه ی نظارت داریم اگه تو این فرصت محدود مچ شدیم که بردیم اگه نه خیلی دلهره اور میشه
احساس میکنم این زمان روز به روز کوتاه تر میشه
فکر میکنم یعنی من و فندقم میتونم اینطوری بشیم یا تا اون موقع من از قافله عقب موندم
زمان بسرعت می گذره و الان خودم هم باورم نمیشه از موقع کچل خوشگل بودنش هشت سال گذشته
خیلی سخته بزرگ کردن بچه ها توی این شرایط. من دخترم کلاس اوله و با یه دختر کلاس دومی توی محل کارم بوده که روز بعد دیدم یه کلمه زشت رو سرچ کرده!! اون دختر با موبایل دخترم که به خاطر کلاس مجازی دستشه سرچ کرده!! البته که موبایل رو بعد از کلاس ازش میگیرم اما من نماز بودم و کمی موبایل دستشون بوده. اصلا دخترم نمیدونست اون کلمه یعنی چی! خیلی سخته. خیلی.... من قبلا در خونه بهش موبایل میدادم میرفت یوتیوب و فیلمهای بچگانه به زبان خارجی نگاه میکرد الان این کار رو هم انجام نمیدم و فیلترشکن موبایلش رو مخفی کردم. فیلمهایی که میبینه با فرهنگ ما سازگاری نداره. یعنی کنترل واقعا سخت شده و من نمیتونم خودم رو جای اون قرار بدم چون اون زمان این چیزها نبود. تجربه ای هم از این نوع زندگی در دنیا وجود نداره.... دختر من چون کلاس اوله هنوز دوستی نداره که مجازی با هم بازی کنن. هنوز خیلی هم نمیفهمه وقتی موبایل دستشه و تصویری حرف میزنه دور خونه میچرخه و بپر بپر می کنه!! یعنی اینها تا حالا معلمشون رو از نزدیک ندیدند!! و برخی از همکلاسیهاشون!!! نمیدونم چی میشه آخرش. حتی نمیدونم سال آینده مدارس حضوری خواهد شد؟
دانسجوی عزیز
می دونم داشتن بچه ی کلاس اولی اونم بصورت آنلاین چقدر سخت می تونه باشه
بنطر من برای کلاس اولی ها از همه سخت تر هست
نگران نباش... کلا اگر مدرسه هم می رفت خیلی چیزها می شنید و حتی می دید که از کنترل شما خارج بود... ولی اگر ما قوی عمل کنی می تونی روش تاتیر بزاری و بهش یاد بدی که یک چیزهایی خط قرمز هست و اگر کس دیگه ای انجامش میده یا به زبان میاره دلیل نمیشه تو هم انجام بدی
سخت هست ولی میشه
اما محدود کردن زیاد معمولا جواب عکس میده
بهتره توصیح شفاف و واضح بدی براش و براش خط قرمزها رو تعریف کنی