روزهایی که می گذرن

چهارتایی نشستیم و داریم فیلم اشک ها و لبخندها رو می بینیم البته سپهر هی میره و میاد و وسط هاش هم هی میگه من نمی دونم چرا از اینحور فیلم های درام و عاشقانه نگاه می کنین واقعا فیلم های مزخرفی هستن و منم هر بار میگم قشنگ هست که 

اون قسمت فیلم که ماری از عشق فرار می کنه و برمی گرده صومعه , ستایش میگه اخه چرا اینکار رو کرد خب میرفت پیش کاپیتان و یک گل براش میبرد و بعد می گفت من عاشقت ( ش رو با غلظت تلفظ میکنه) شدم و با من ازدواج کن  .بعدهم چشماش رو می بنده و لباش رو به حالت بوسه درمیاره و ادامه میده اونوقت بوسش می کنه ...سپهر صدای عق زدن در میاره و میگه اگر کسی همچین کاری با من بکنه با لگد میزنم توی شکمش اه اه 

ستایش می خنده و با حالت کت واک میره سمت داداشش و زل میزنه توی صورتش و با همون تاکید روی ش میگه من عاشقت شدم .بعدم با یک دست موهاش رو افشون میکنه ..سپهر گارد می گیره که حمله کنه و ستی رو بزنه که من داد می زنم اهای چه خبرتونه  اروم. ...همسرجان غش غش می خنده و سپهر ادامه میده واقعا حال بهم زن هست ..ستایش هم ادامه میده تازه اونوقت یک رنگین کمون هم روی سرشون درست میشه و کلی قلب توی اسمون میاد

 البته اخر داستان مورد علاقه ی ستی نبود و معتقد بود نباید اخرش رو با جنگ خراب می کردن ...سپهر هم عاجزانه تقاضاکرد فرداشب بجای اینجوری فیلم های سطحی یک فیلم عمیق و درست و درمون ببینیم 

بی ربط نوشت : برام واقعا سوال هست این مسولین و اقازاده ها و خانوم زاده هاشون چرا یک مشاور درست و درمون ندارن که بهشون بگن عزیز دلم اگر بیای بگی کرونایی شدم بعدم بخندی یا استیکر خنده بزاری .مردم دلشون به حالتون نمی سوزه بلکه بیشتر ازتون متنفر میشن . .یعنی مساله ی به این واضحی رو متوحه نمیشن ؟!!!...یعنی اینقدر از ما مردم عادی دورن که نمی فهمن ...من حاضرم مشاورشون بشم ها