دکتر دکتر دکتر

دیشب رفتم پیش دکتر ستایش  برخلاف همیشه خیلی شلوغ بود و دوتا هم مریض داشت که اومده بودن اونجا شیمی درمانی بشن .نمی دونم چرا واسه شیمی درمانی اومده بودن مطب اخه اکثر مریضا شیمی درمانی رو می رن بیمارستان (دکتر صبح ها بیمارستان هستن) خلاصه یکدفعه پرت شدم به زمان شیمی درمانی ستایش حالم اینقدر دگرگون شد که اصلا نمی تونستم از ماماناشون بپرسم چرا بیمارستان نرفتن  

دکتر گفت اینا از علایم نوعی صرع محسوب می شه و اگه واقعا صرع باشه باید به مرور زمان این علایم زیاد بشه یعنی اگه هفته ای یکبار این اتفاق میوفته یواش یواش بشه هفته ای دوبار بعد روزی یکبار و.... بهم گفت می تونم صبر کنم ببینم اگه علایمش زیادتر شد اونوقت برم پیش متخصص و اگه تغییری نکرد بزارم به حساب بازیگوشیش ولی من گفتم نه دکتر جان اینجوری خودم خل می شم لطفا یک متخصص بهم معرفی کن خلاصه که قرار شده شنبه بریم پیش دکتر محسن جوادزاده متخصص مغز و اعصاب کودکان .اقای دکتر زحمت کشیدن و همونجا که نشسته بودم تلفنی با اقای دکتر صحبت کرد و شرایط ستی رو گفت ایشون گفتن شنبه منتظر ما هستن  

تا قبل از عید حداقل سه جلسه خودم دندون پزشکی دارم ,یک جلسه سپهر ارتودنسی داره, ستی سونوگرافی و عکس از ریه  و همین طور ازمایش خون داره و متعاقبش باید جوابا رو بیارم دکترش ببینه , سپهر باید از قوز مبارکش عکس بگیره و متعاقبش ببریم دکتر ببینه , وقت متخصص غدد واسه سپهر . در کنار همه ی اینا هفته ای یک جلسه هم سپهر می ره فیزیوتراپی بازم واسه قوز مبارکش . تازه معده ام هم چندوقته ادا درمیاره و درد می کنه اونم فقط نصف شبا طوری که از درد بیدار می شم و توی خونه راه می رم اگه فرصت کنم باید بگردم و متخصص گوارش پیدا کنم البته اگه فرصت بشه فعلا بچه ها واجب ترن .الان که فکر می کنم می بینم من کلا نصف عمرم رو توی مسیر دکتر رفتن بودم والا 

هرچی فکر می کنم می بینم خونه تکونی خیلی خره ! شاید امسال انجامش ندم واقعا حوصله اش رو ندارم  

خدا کنه ستایش مشکلی نداشته باشم البته می دونم که اگرم باشه درمان داره و بالاخره سخت تر از سرطان که نیست ولی انصافا خسته ام و دلم می خواد به زمین و زمان فحش بدم  

خدا جون میشه اینبار کوتاه بیای لطفا  

بعدا نوشت: راستی ستایش روز جمعه اجرای باله داره در سرای محله شمیران