واقعا دلم می خواد بدونم بر چه اساسی به اینا مجوز می دن

الان که اینجا مشغول نوشتن هستم  صدای گوبس گوبس به همراه دزدگیر ماشین و هردو دقیقه صدای طبل میاد و سپهر هم از اتاقش فرار کرده و به پذیرایی پناه اورده به امید اینکه صدا کمتر باشه و بتونه تمرکز کنه واسه امتحان عربی فرداش ,همسرجان رفته خونه همساده پایینی تا با دوست دوران دانشجوییش مشورتی بکنن ببینن چجوری می شه اقایون خوشتیپ جلوی خونه رو راضی کرد صدای ظبط شون رو کم کنن ستایش هم باهاش رفته تا با دوستش دریا بازی کنه  تازه امشب اوضاع بهتره (شایدم هنوز شروع نشده ) اخه اینجا دوتا هیات هست که روبروی هم هستن  یکی بساطش رو داخل کوچه ی بن بست ما و مقابل پنجره های اتاق خواب ها پهن کرده اون یکی توی خیابون و روبروی پنجره های پذیرایی !! (خونه دو نبشه) و معمولا همزمان باهم شروع به فعالیت می کنن  و اینگونه می شه که ما از توی اتاق خواب ها صدای دوبس دوبس می شنویم و از توی پذیرایی صدای گوبس گوبس !!! تازه هر کدوم هم واسه خودشون چندتا نورافکن جدا دارن و اینقده اینجا نورانی می شه که اصن احتیاجی به روشن کردن چراغای خونه نیست  فقط مشکل اینجاست که نورافکن هاشون رو هیچ وقت خاموش نمی کنن و من مجبور می شم موقع خواب  علاوه براینکه پرده ها بسته هست چشم بند هم بزنم  

البته فکر نکنین قضیه فقط به همین چندتا صدا و نور ختم می شه ها نخییییر , ماشالله این اقایون خوشتیپ با بازوها و گردن خالکوبی شده از حدودای 5 عصر تا 2 نیمه شب اطراف هیات شون پرسه می زنن و باهم صحبت می کنن و امنیت کاملی رو واسه کوچه تامین می کنن !! و روزایی که سپهر والیبال داره با اینکه تا کلاس والیبال راهی نیست و در ایام عادی همیشه خودش می ره و میاد ولی اینروزا ترجیح می دم خودم ببرمش  

خلاصه حواستون باشه هروقت خواستین خونه بخرین حتما در این ایام یک سری برین اونجا رو ببینین و با خودتون فکر نکنین که چون منطقه اش کاملا مسکونیه و تازه توی یک کوچه ی دنج و بن بست واقع شده و تنها مغازه های اطرفش به شعاع یک کیلومتر فقط یک سوپری و یک میوه فروشی هست  پس دیگه ارامش کامل دارین نخییییر از این خبرا نیست