گاهی این جملات حتی از زخم چاقو هم تیزتر و دردناک تر هستن
نمی دونم چرا بعضی وقت ها اونقدر بدجنس میشیم که یکی رو ندیده و نشناخته از پای موبایل مون برنجونیم یا حتی بدتر از اون یکی رو که خوب می شناسیم و دوستمون هست با حرف هامون زخمی اش کنبم
انگار بعصی هامون این نیش داشتن و زخم زدن توی خون مون هست و نمیشه بیخیالش بشیم و نمی تونیم اگر موافق یک نظری نیستیم رد شیم و بریم حتما باید برگردیم و نیش مون رو تا انتها فرو کنیم و تازه گاهی حتی باید مطمئن بشیم نیش مون در جای درست فرود اومده و اگر کاری نبوده یکدونه دیگه فرو کنیم
سلام
توی جامعه همه نوع آدمی هست. و همین طور توی فضای مجازی.
تا جایی که براتون ممکنه اصلا اهمیت ندین.
سلام آقای دکتر
سعی ام رو می کنم نادیده بگیرمشون
سلام
تو کانال های تلگرام وقتی غمگین ترین پست یک انسان را میخونی میبینی چند تا ری اکشن خنده گذاشتن . بیمار روحی زیاده. آدم های زخم خورده و انتقام جو فراوان هست
سلام
عجیبن و راستش گاهی فکر می کنم توی وجودشون. هست و نمی تونن آروم بمونن و زخم نزنن
حرفتون خیلی درسته
کلمات روح دارن
و این زخم های کاری...
کاش حواسمون به کلماتمون و آدمهای اطرافمون باشه
چه مجازی باشن چه حقیقی...
امان از وقتی که عمدا این زخم ها زده میشن
سلام
چند روز پیش این بیت رو از مولانا خوندم و حالا بر حسب اتفاق هی موردش پیش میاد که برام تداعی بشه...
هزار بار گر طواف کعبه کنی،
قبول حق نشود گر دلی برنجانی.
مردم خیلی سهل میگیرن دل شکستن و نیش زدن رو.
کاملا درکت می کنم چون برای خودم پیش اومده
من قبول دارم که با کلماتون گاهی باعث رنج کسی می شیم ولی در مورد نظر خانم یا اقای ی باید بگم نمی شه خیلی رو استیکر ها قضاوت کرد بابا طرف با گوشی می چرخه یهو همینطوری دستش می خوره به یه استیکر یا اصلا استنباطش از متن اشتباه کرده یا همزمان داشته چند تا مطلب می خونده و... منظورم اینه که بله نوشته ها و کامنت ها رو می شه قضاوت کرد ولی استیکر نه بعدم من حسم وقتی چیزی رو لایک می کنم یا می نویسم اینکه که زیر ذره بین طرف هستم که الان نشسته ببینه چند نفر کی چطوری متن خوندن یا دیدن و ...
راجع به استیکر موافقم چون برای خودم هم پیش اومده که دستم خورده و استیکری رو اشتباهی فرستادم
من بخصوص در مورد کانال های تلگرامی حرف زدم و و ظاهرا در صورت اشتباه زدن آیکون میشه اصلاح کرد پس مشکل زدن ایکون اشتباه نیست