فلفل نبین چه ریزه

ما یک مسجد کوچولو توی محله مون داریم از این کوچولوها که نه گنبدی نه مناره ای. ولی.. 

دوتا بلندگوی بزرگ در دوجهت خیابان گذاشته که خدایی نکرده احدی از صداش بی نصیب نمونه و راستش نمی دونم چرا توی نیمه ی اول سال اینقدر صداش بلندتر میشه 

چهارتایی نشستیم جلوی تلویزیون و منتطریم تا اذان تموم بشه و بتونیم جوکر رو پلی کنیم و ببینیم همسرجان داد می زنه میگم می خوای توی این فاصله یک چای دم کن تا موقع فیلم باهم بخوریم و من داد می زنم چی؟ چی گفتی؟. همسرجان میگه چای  و با پانتومیم ادای چایی خوردن درمیاره تا برام مفهوم بشه 

یعنی یکجوری میشه که توی خونه صدا به صدا نمی رسه 

جوکر خیلی خوب بود و چهارتایی کلی خندیدیم

هنوز پام رو نذاشتن اونور آب چیزی حدود هزار یورو خرج کردم و به داداش جان میگم می خوای هر چرتی من میگم رو تو برام نگیرش حالا من یک حرف مفتی می زنم تو چرا سریع برام می گیریش. فقط می خنده 

هوففف